Archè

we dragen de wereld op eigen wijze
we denken gedachten
bevragen de dingen, we vangen
de blik van een vreemdeling
en op donkere dagen keren we ons af
kijken niet verder dan achter gedachten
gesloten ogen met zwart-witte blikken
richten zich op de kleurrijkste mens

maar op dagen dat ogen open staan
dan zien we de helderste kleuren
dan vinden we wegen naar nieuwe deuren
belopen we paden die verder gaan
praten we met en niet over elkaar
verbinden ons over gelijkenis
we kijken elkaar in de ogen aan
en zien een nieuw begin waarin

alles mogelijk is